در تصویر امروز ناسا، سطح پلاریس که یک متغیر قیفاووسی است به‌آرامی می‌تپد و باعث تغییر چند‌درصدی در درخشندگی این ستاره در طول چند روز می‌شود.
پلاریس (Polaris) نزدیک‌ترین ستاره درخشان به قطب شمال سماوی در راستای محور چرخش زمین است. بنابراین با چرخش زمین به‌نظر می‌رسد که ستاره‌ها به دور پلاریس می‌گردند، اما خود پلاریس همیشه در همان جهت شمالی باقی می‌ماند. به همین دلیل آن را ستاره شمال یا قطبی می‌نامند. هیچ ستاره درخشانی در نزدیکی قطب جنوب سماوی وجود ندارد. به عبارت دیگر، درحال‌حاضر ستاره درخشانی به نام ستاره جنوب جنوب نداریم.
هزاران سال پیش محور چرخش زمین متفاوت بود و با انحراف کمی به وگا به‌عنوان ستاره شمال اشاره می‌کرد. پلاریس درخشان‌ترین ستاره آسمان نیست، اما به‌راحتی می‌توان آن را پیدا کرد؛ زیرا با دو ستاره صورتواره ملاقه بزرگ واقع در دب اکبر تقریباً هم‌راستا است.
این تصویر با وسعت هشت درجه ترکیبی از صدها نوردهی، در مرکز تصویر پلاریس قرار دارد که از میان گازوغبار کم‌نور سحابی یکپارچه فلاکس (Integrated Flux Nebula (IFN)) که در سراسر قاب دیده می‌شود، ظاهر شده است. همچنین خوشه ستاره‌ای کروی NGC 188 در سمت چپ تصویر مشخص است.
منبع: apod.nasa.gov