درحالیکه امروزه تلسکوپ هابل و صدالبته تلسکوپ فضایی جیمز وب ما را مجذوب تصاویر عمیق و زیبای خود از جهان هستی می کنند، ناسا درحال کار کردن بر روی یک تلسکوپ جدید و بسیار سریعتر از دیگر تلسکوپ ها می باشد.
درحالیکه هم اکنون تلسکوپ های هابل و جیمز وب فعال هستند، ناسا قصد دارد که تلسکوپ جدیدی به نام اولین مدیر زن ناسا، نانسی گریس رومن (Nancy Grace Roman Space Telescope؛ به اختصار NGRST) را در سال 2027 به فضا پرتاب کند. این تلسکوپ به مناطق بسیار وسیعی از فضا نگاه می کند و به دانشمندان کمک می کند تا جهان را در مقیاس بزرگ درک کنند.
در علم ستاره شناسی، اینکه بتوانیم در مقیاس بسیار گسترده و با جزئیات زیاد فضا را رصد کنیم اهمیت بالایی دارد. تلسکوپ هایی مانند هابل و جیمز وب دارای حساسیت استثنایی هستند و می توانند اجرام بسیار دور را رصد کنند. اما "رومن" دارای هدف متفاوتی خواهد بود و قرار است دید بسیار وسیعی از آسمان بدست آورد. آینه تلسکوپ نانسی گریس رومن به اندازۀ آینه هابل است اما میدان دید بسیار وسیع‌تری دارد. این تلسکوپ به یک دوربین بسیار بزرگ مجهز است که می‌تواند به عنوان صد تلسکوپ هابل عمل کند.
“آرون یونگ” از مرکز پروازهای فضایی گادرد ناسا که به تازگی سرپرستی یک مطالعه پیش‌بینی قابلیت‌های رومن را بر عهده گرفته است، می‌گوید: «تلسکوپ‌های فضایی هابل و جیمز وب برای مطالعه اجرام نجومی در عمق و از نزدیک بهینه‌سازی شده‌اند، بنابراین استفاده از آنها مانند نگاه کردن به کیهان از درون یک حفره است. برای حل اسرار کیهانی در بزرگ‌ترین مقیاس‌ها ما به یک تلسکوپ فضایی نیاز داریم که بتواند نمای بسیار گسترده‌تری ارائه دهد. این دقیقا همان کاری است که رومن برای انجام آن طراحی شده است.»
از فعالیت هایی که انتظار خواهیم داشت از این تلسکوپ ببینیم، می توان به انجام بررسی هایی برای تخمین تعداد سیارات فراخورشیدی در کل کهکشان و بررسی توزیع کهکشان‌ها برای کمک به درک ماده تاریک اشاره کرد. مزیت دیگری که تلسکوپ "رومن" برای انجام فعالیت های خود خواهد داشت این است که علاوه بر دید وسیع، قادر خواهد بود تا 1000 برابر سریعتر از هابل از جهان نقشه برداری کند.
“جفری کروک”، اخترفیزیکدان محقق در گادرد می‌گوید: «رومن هر سال حدود ۱۰۰ هزار عکس می‌گیرد. با توجه به میدان دید بزرگ‌تر رومن، برای تلسکوپ‌های قدرتمندی مانند هابل یا وب بیشتر از طول عمر ما طول می‌کشد تا کل آسمان را پوشش دهند.»
ناسا قصد دارد این تلسکوپ را ظرف 5 سال آینده به فضا پرتاب کند تا به جستجوی سیارات فراخورشیدی و همچنین بررسی منشأ حیات در آنها بپردازد. این تلسکوپ حامل دستگاهی است که می تواند نور ستاره های مجاور را مسدود کند و به طور مستقیم از سیاره های فراخورشیدی اطراف خود تصویربرداری کند. این قابلیت شاهکاری است که حتی تلسکوپ فضایی جیمز وب هم از آن برخوردار نمی باشد.
دانشمندان به تلسکوپ نانسی گریس رومن بسیار امیدوار هستند چرا که ماموریت این تلسکوپ برای درک منشأ حیات در سیاراتی مانند زمین بسیار مهم است.